Stadsbalkon Groningen
Bestaande situatie
Doordat niet iedereen de weg naar het spoor weet te vinden ontstaat er soms een chaos. Het stadsbalkon heeft ook goede kwaliteiten zoals bijvoorbeeld de overgang naar de fietsenstalling, het schuine dak waarop mensen kunnen spelen of zitten, de heuvelachtige vlakken, etc. Echter hebben deze kwaliteiten een tegenwerking omdat ze niet met elkaar in samenhang gebracht zijn waardoor de hele context van de locatie niet meer klopt. Ik heb de taak op me genomen om naar die kwaliteiten te kijken en deze harmonisch in elkaar te laten overlopen.
Probleem huidige situatie
Het Stadsbalkon functioneert als stationsplein en tegelijkertijd als fietsenstalling voor station Groningen. De huidige situatie van het stadsbalkon vormt een belemmering voor de reizigers. Reizigers kunnen vaak de weg niet vinden en daardoor gaan ze om het stadsbalkon heen in plaats van eroverheen. De gemeente Groningen is zich bewust van het probleem. Hoe komt dat en waarom het plateau niet goed functioneert, was de aanleiding tot mijn analyse van de locatie.
Het lichaam in ruimte
Om het probleem van de huidige situatie te kunnen oplossen gaf ik de lichamelijke ervaring van de reiziger de hoofdrol tijdens het ontwerpen. Op die manier maakte ik ruimten 1:1 om vervolgens deze te kunnen testen. Aan de hand hiervan kon ik ruimten creëren waarin de reiziger weggenomen wordt van de chaos en de haastigheid van de plek. Dat gebeurt doordat die ruimten de aandacht van de reiziger naar zijn eigen lichaam weet te brengen. De reiziger is zich constant bewust hoe hij met de ruimten meebeweegt.
Plan
Bij het nieuwe ontwerp wordt er een nieuwe ondergrondse hoofdroute gecreëerd richting het stationsgebouw in plaats van een gedeelte van de huidige fietsenstalling. De overgang tussen het plateau en het nieuwe gedeelte beneden speelt de hoofdrol. Deze moet de reiziger aansturen richting het station en schept daarmee een nieuwe hoofdroute. Van het bestaande dak worden er stukken gesloopt zodat er nieuwe ver- blijfs- en wachtvoorzieningen ontstaan. Het schuine dak van het stadsbalkon wordt omgezet in een skatebaan. Hiermee wordt het niet alleen een plek waar reizigers ge- bruik van maken maar creëert het tegelijkertijd een aangename omgeving voor de stadsbewoners.
Bij het nieuwe ontwerp wordt de huidige kelder deels omgezet in een verlengstuk van het station. Daar komen stationvoorzieningen en benodigdheden die geen plek hebben in de huidige situatie. De kelder houdt ongeveer 50% van de fietsenplekken over. Deze fietsenplekken zijn verdeeld over drie fietsenstallingen die met elkaar verbonden zijn. Voetgangers lopen fietsers niet meer in de weg en andersom. Doordat de reiziger vanuit het plein naar beneden geleid wordt en doordat hij zich meebeweegt met de beweging van de ruimte wordt hij weggenomen van de chaos en de haastigheid van de plek.
